27 Nisan 2007 Cuma

SABAHIN SERİNLİĞİ RUHUMUZU ISITACAK

Ne buldun karanlıkta
Siyahın derinliği
Boğmadı mı seni
Uzat elini

İki kuruşluk hayatlarda
Beklentiler üç kuruşluk olmaz

Dalgalar sadece
Bu kıyıya mı vurur sanıyorsun
Karşı kıyı hep mi sakin
Fark eder mi yalnızlıkta
Üç olmuş dört olmuş saatin

Çöl karanlığına bir yıldız düşse
Güneşten daha çok aydınlatmaz mı
Kırılmadığı sürece ışık
Yalansız kalmaz mı

Bir saniye daha yaşasak
Ne anlamı var
Yüreğimizdeki yangın
Sönmedikçe

Sen uzat ellerini
Bırak karanlığın yakasını yeter
Sabaha gel
Korkma bir şeycikler olmaz
Sahibi var derler

Bilirim sessizdir
Bilirim bir nefes duman
Bin bir dert savarmış görünür
Orta yerinde gecenin

Bir de çiçeğin rengini görmeyi dene
Bir nefes almayı biberiyeden
Bir ağaç kabuğunu okşa
Bak nasıl dayanıyor
Bak nelerle uğraşıyor

Sen bir sabah da uyuma
Gözlerinden aksa da
Çık kapının önüne
Yalın ayak olsun sorun değil
Bir nefes al
Yepyeni günün serinliğinden
Bırak aksın hayat
Takma kafana
Ruhunu aydınlatırsan
Her düğüm, sonunda
Çözülür kendiliğinden…

Hiç yorum yok: