Bir gün yalnız kalacaksın
Sırtını sıvazlayanlar çekip gidecek,
Senden çıkarı olanlar
Sen düştüğünde bakmayacak dönüp,
Umduğunu bulamayanlar karalayacak
Yerden yere vuracaklar seni.
Bir gün yalnız kalacaksın
Ellerinde dünden kalma kömür lekesi
Akşam üşümesin diye çoluk çocuk
Yaktığın sobanın is kokusu ceketinde
Sabahın köründe titreyerek
Üç kuruşa işe koşacaksın
Bir gün yalnız kalacaksın
Hayallerini onaylayıp gaz verenler
Sana birçok söz verenler
Kemirip peynirlerini kaybolacaklar.
Su verdiklerin suyunu kesecek
Dost bildiklerin yüzünü dönecek
Yüreğini anlatamamanın
Çığlıklarını atacaksın.
Birisi için birini
Diğeri için diğerini kırmadığını
Tüm bunların birikip
Senin omuzlarında hayatına mal olduğunu
Şair bile olsan
Seni dinlemeyenlere
Zaten nasıl anlatacaksın
Bir gün yalnız kalacaksın
Seni anladığını zannettiklerinin bile
Anlamadığını üzülerek göreceksin
Aslında hayat denen bu üç perdelik oyunda
Gerçeğin olmadığını fark edeceksin
Bir sürü yalan üstüne kurulu
İlişkiler silsilesi,
Kendine bile dürüst olmayan
Klişeler arkasında saklanan
Ego bekçileri
Vesairesi…
Bir gün yalnız kalacaksın
Dostların, arkadaşların,
Arkadaş sandıkların
Anlamayacak ağzından çıkanları
Bırak gözlerine yansıyanları.
Bir gün yalnız kalacaksın
Bin bir ümit yaşadığın ömrün ardında
“Ne yaptım ben?” ile
“Ne olacak şimdi?” arasına sıkışıp
Son sorunun hükmü kalmaksızın
Biraz da şanslıysan
Bir ağacın gölgesinde
Huzur bulacaksın…
Bir gün mutlaka yalnız kalacaksın….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder